Ik ben al ruim 23 jaar buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand en in die periode heb ik honderden huwelijken mogen voltrekken. Vele hele mooie bruiden heb ik ja tegen mij horen zeggen (jawel, ze zeggen echt ja tegen mij) en vele gelukkige jongemannen heb ik aan een schoonmoeder mogen koppelen. Maar onlangs mocht ik mijn eigen dochter Thiele trouwen met haar vriend Maarten, hoogtepunt in mijn carrière.
Dat kwam zo. Zo’n anderhalf jaar geleden kreeg ik van Maarten een appje met de volgende tekst: “Harry, heb jij donderdag overdag misschien een kwartiertje de tijd voor mij? ….. Hoeft Thiele nog niets vanaf te weten.” Ik voelde de bui al hangen en had maatregelen genomen. Deze maatregelen bestond uit een dubbelgevouwen A-viertje met tekst. Die donderdag kwam Maarten binnen met een bierpakket onder zijn arm.
We bespraken eerst de koetjes en de kalfjes voordat Maarten ter zake kwam. “Harry”, zegt ie terwijl hij het bierpakket mijn kant op schuift, “Ik ben eigenlijk gekomen om jou om te kopen.” Ik reageer quasi verbaasd: “Oh?” “Ja”, vervolgt Maarten, “Ik kom eigenlijk om jou om de hand van Thiele te vragen.” Op dat moment overhandig ik het dubbelgevouwen A-viertje aan Maarten, die het aanpakt, openvouwt en verbouwereerd leest: “3 kamelen en 2 geiten.”
Oké, ik weet dat vrouwen geen handelswaar zijn, het was een practical joke die ik gewoonweg moest maken want zo vaak krijg je die kans niet. Ik bied nu aan alle vrouwen mijn oprechte excuses aan.
Maar natuurlijk stemde ik toe en op vrijdag 21 juni heb ik ze mogen trouwen. Vanzelfsprekend vond ik mijn dochter de mooiste bruid die ik in al die jaren gezien heb. Nu was ik een keer zelf de trotse vader. Het werd een geweldige ceremonie op landgoed Groot Warnsborn in Arnhem die muzikaal begeleid werd door Nicole van Hoof. Ik was die dag supertrots op mijn dochter, mijn schoonzoon en mijn twee kleinzonen. En ik ben nog steeds supertrots.
Trouwens, op die 3 kamelen en 2 geiten zit ik nog steeds te wachten.
